Asset Publisher Asset Publisher

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

     Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.

     Baza nasienna Lasów Państwowych jest jedynym w Polsce źródłem pozyskiwania nasion o najwyższej jakości i odpowiednim pochodzeniu. Polska posiada wiele znanych i uznanych w Europie ekotypów,  których nasiona są cenione i poszukiwane ze względu na ich wartość genetyczną.

     Szczególną rolę w gospodarce nasiennej i ochronie zasobów genowych odgrywa Leśny Bank Genów Kostrzyca, w którym zgromadzono blisko 5 tys. zasobów genowych reprezentujących najcenniejsze drzewostany, najstarsze drzewa (liczące powyżej 200 lat), krzewy i rośliny ginące oraz zagrożone.

     Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Zajmują one ok. 2,7 tys. ha i produkują rocznie ponad 800 mln sadzonek drzew oraz prawie 13 mln sadzonek krzewów. Większość szkółek to szkółki klasyczne, w których produkuje się sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym. Oprócz nich istnieją nowoczesne szkółki kontenerowe, z których pochodzą sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym oraz sadzonki mikoryzowane. Ta nowoczesna technologia zapewnia produkcję najlepszej jakości materiału sadzeniowego, zapewniającego bardzo wysoką udatność upraw.

     Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Zabiegi te mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu, często o najlepszych cechach wzrostowych i jakościowych.

     Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.

 

 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

LEŚNY SKARB NIEDALEKO DOLINY CHARLOTTY

LEŚNY SKARB NIEDALEKO DOLINY CHARLOTTY

Mieszkaniec woj. pomorskiego, odkrył w lesie w okolicach wsi Strzelinko kilkaset arabskich monet pochodzących z VIII i IX wieku, a także dwie pochodzące z VII-wiecznej Persji.

Jak informuje gazeta "Głos Pomorza" monet było kilkaset i pochodziły z VII i VIII wieku. Monety te odnalazł w lesie Pan Bartosz, który wybrał się swoim zwyczajem do lasu na grzybobranie. Jak podaje dziennik, Pan Bartosz stwierdził, że monety "wysypywały się spod ściółki". Grzybiarz przyznał, że był bardzo podekscytowany znaleziskiem. 

Sprawą zajął się Urząd Ochrony Zabytków w Słupsku, Słupskie Stowarzyszenie Eksploracyjno - Historyczne "Gryf" a także Muzeum w Lęborku. Ustalono, że w zboczu wąwozu znajdowała się ręcznie ulepiona misa, która została uszkodzona przez korzenie drzew. Po uszkodzeniu wysypało się z niej około 200 srebrnych i posrebrzanych dirhemów z VII-W w.n.e. oraz kilka drachm z dynastii Sasanidów IV-VI w.n.e. oraz sporo fragmentów siekańców. 

Nadleśniczy Nadleśnictwa Ustka, Jarosław Wilkos komentuje sprawę następująco: 

Konserwator zabytków otrzymał ode mnie zgodę na wejście na teren nadleśnictwa. To teren nieopodal Doliny Charlotty. Znalezisko było możliwe prawdopodobnie dlatego, że ostatnie wiatry uszkodziły drzewo pod którym ukryte były monety. Drzewo się przechyliło odsłaniając system korzeniowy i ujawniając miejsce ukrycia skarbu. To bezprecedensowy przypadek. Jest to chyba pierwsze znalezisko tego typu na terenie naszego nadleśnictwa  

 

Przypadek Pana Bartosza pokazuje, że las jest miejscem pełnym zagadek nie tylko przyrodniczych, ale i archeologicznych. Czy jest to jedyny skarb ukryty w usteckich lasach tego nie wiemy. Turystycznie informacja o takim znalezisku jest bardzo atrakcyjna. Wielu ciekawskich będzie chciało zobaczyć miejsce odnalezienia skarbu a przy okazji będzie szansa podziwiać piękno naszych pomorskich lasów. 

 

fot. Muzeum w Lęborku