Asset Publisher
Hodowla lasu
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Baza nasienna Lasów Państwowych jest jedynym w Polsce źródłem pozyskiwania nasion o najwyższej jakości i odpowiednim pochodzeniu. Polska posiada wiele znanych i uznanych w Europie ekotypów, których nasiona są cenione i poszukiwane ze względu na ich wartość genetyczną.
Szczególną rolę w gospodarce nasiennej i ochronie zasobów genowych odgrywa Leśny Bank Genów Kostrzyca, w którym zgromadzono blisko 5 tys. zasobów genowych reprezentujących najcenniejsze drzewostany, najstarsze drzewa (liczące powyżej 200 lat), krzewy i rośliny ginące oraz zagrożone.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Zajmują one ok. 2,7 tys. ha i produkują rocznie ponad 800 mln sadzonek drzew oraz prawie 13 mln sadzonek krzewów. Większość szkółek to szkółki klasyczne, w których produkuje się sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym. Oprócz nich istnieją nowoczesne szkółki kontenerowe, z których pochodzą sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym oraz sadzonki mikoryzowane. Ta nowoczesna technologia zapewnia produkcję najlepszej jakości materiału sadzeniowego, zapewniającego bardzo wysoką udatność upraw.
Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Zabiegi te mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu, często o najlepszych cechach wzrostowych i jakościowych.
Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.
Asset Publisher
PO ODPOCZYNEK DO LASU
PO ODPOCZYNEK DO LASU
Od lat polscy leśnicy starają się możliwie jak najlepiej udostępniać tereny leśne miłośnikom spędzania czasu w lesie. Miejsca biwakowe, parkingi leśne, ścieżki edukacyjne i szlaki turystyczne – to jedne z wielu form zapewnienia osobom zainteresowanym korzystania z dobrodziejstw lasu.
Niedawno zaczął się sezon wakacyjny. Okres w którym częściej się zastanawiamy gdzie spędzić nasz wolny czas i jak najlepiej go wykorzystać. Osobiście uważam, że doskonałym wyborem ale też i najlepszym miejscem do dobrego odpoczynku jest las.
Jako, że sam jestem z Podlasia - którego nawet sama nazwa wg etymologii pochodzi od gęstych lasów - zostałem wychowany w głębokim szacunku do lasu i przebywanie w nim uważam za jedno z najlepszych form spędzania czasu. Jak dobrze wiemy, las jest również miejscem pracy leśników, którzy dbają m.in. o to, aby zapewnić bezpieczeństwo osobom wypoczywającym.
Przebywając ostatnio na terenie nadleśnictwa Karnieszewice oraz Czarne Człuchowskie postanowiłem porozmawiać z losowo wybranymi osobami przebywającymi w lesie i zadać im pytanie o to, dlaczego przychodzą do lasu.
Na 18 osób z którymi udało mi się przeprowadzić dłuższą rozmowę, głównym celem pobytu w lesie był odpoczynek. Jednak jest to odpoczynek aktywny. Spacery, bieganie, jazda rowerem. Do lasu przyciągają turystów piękne widoki: stare drzewa, śpiew ptaków o poranku, latające motyle, ptaki i zwierzęta a także świeże powietrze o niepowtarzalnym zapachu. Mamy do czynienia z zachwycaniem się naturą, która w swojej niewinności potrafi wzbudzić w nas ogromne zauroczenie. Co ciekawe, moi rozmówcy stwierdzili, że przebywają średnio 14 godzin tygodniowo w lesie. W porównaniu do różnych statystyk wykorzystania czasu jest to wynik ponadprzeciętny.
Byłem również bardzo ciekaw oceny pracy leśnika jako tego, który zaprasza do lasu i zapewnia bezpieczeństwo odwiedzającym. Najważniejszym czynnikiem, wg osób z „zewnątrz”, jest ciągłe i nieustanne dbanie o las. I to w jak najszerszym spektrum. Średnia ocena wizerunku leśnika w skali 1-10 (o taką ocenę pytałem turystów) zbliżyła się do 9. To powinno nas cieszyć, ale także motywować do dalszej pracy.
Podsumowując. Na podstawie mojej ankiety widzimy, jak bardzo zbieżne są cele leśników z oczekiwaniami społeczeństwa. Nasze działania i realizacja naszej misji w zdecydowanej większości są nie tylko akceptowane, ale też właśnie dokładnie tego się od nas oczekuje.
DarzBór!
Grzegorz Zubowicz - Nadleśniictwo Gościno
