O dyrekcji
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinku jest jedną z siedemnastu dyrekcji powołanych na mocy ustawy o lasach z dnia 28 września 1991r. (tekst jednolity Dz.U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodzących w skład Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
Zasoby leśne
Poniżej zamieszczamy do pobrania szereg dokumentów do pobrania i wypełnienia, a ułatwiających Państwu składanie wniosków
Hodowla lasu
Ochrona lasu
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Użytkowanie lasu
Urządzanie lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Ochrona przyrody
Nadzór nad lasami niepaństwowymi
Lasy prywatne stanowią około 17 proc. lasów w Polsce. Biorąc pod uwagę politykę zwiększania lesistości, należy się spodziewać, że powierzchnia lasów niepaństwowych będzie rosła i w niedalekiej przyszłości może stanowić 20 proc. ogólnej powierzchni leśnej kraju.
Asset Publisher
Back
ZAGROŻENIE AFRYKAŃSKIM POMOREM ŚWIŃ
ZAGROŻENIE AFRYKAŃSKIM POMOREM ŚWIŃ
W związku z dynamicznie zmieniająca się sytuacją epizootyczną (wystąpienie zachorowań na jedną z chorób zakaźnych), związaną z zagrożeniem Afrykańskim Pomorem Świń (ASF) chcemy poinformować wszystkich korzystających z lasu w formie rekreacyjnej, lub związanej ze zbieraniem runa leśnego a także pracowników zakładów usług leśnych i myśliwych o istniejącym zagrożeniu.
Ponieważ wirus występuje w lesie, przenoszony przez dziki, które są głównym „rezerwuarem” wirusa, a dziki można dziś spotkać w lasach (także na obrzeżach miast) bardzo często, powinniśmy zachować szczególną ostrożność.
Co powinniśmy zrobić, by przestrzegać zasad bioasekuracji?
- Informujmy służby weterynaryjne lub nadleśnictwo o każdym padłym dziku, jakiego znajdziemy w lesie, nawet jeżeli jest on w stanie zaawansowanego rozkładu. Próbka pobrana z kości pozwala bowiem na identyfikację wirusa.
- Pod żadnym pozorem nie wywoźmy do lasu odpadów z produktów pochodzenia zwierzęcego, resztek karmy używanej do karmienia zwierząt gospodarskich, zwierząt padłych, obornika itp.
- Do minimum ograniczmy możliwość wychodzenia poza obręb gospodarstwa psów, kotów i innych zwierząt. Mogą one bowiem mieć kontakt z padłym dzikiem lub miejscem, gdzie przebywał dzik zarażony ASF. Jakkolwiek wirus nie jest groźny dla tych zwierząt, to mogą one przenieść go w obręb gospodarstwa.
- Osoby pracujące w lesie i jednocześnie będące hodowcami świń powinny przestrzegać zasad tzw. bioasekuracji. Zmiana obuwia, ubioru, dezynfekcja – to elementarne zasady postępowania. Najlepiej byłoby, gdyby opiekę nad zwierzętami sprawowała osoba z gospodarstwa domowego, która nie ma kontaktu z lasem.
- Konieczne jest ograniczenie do niezbędnego minimum liczby osób mających kontakt z obiektem, w którym przetrzymywane są świnie, jak również unikanie pożyczania maszyn i sprzętu do obsługi stada z innych gospodarstw.
- Nie wolno karmić świń trawą wykoszoną na łąkach śródleśnych lub przyleśnych.
- Po zaobserwowaniu objawów chorobowych u świń natychmiast należy powiadomić służby weterynaryjne. Pierwszymi klinicznymi objawami zarażenia wirusem ASF są podwyższona temperatura i brak apetytu, następnie krwawe wybroczyny z nosa. Nie wolno ich bagatelizować.
fot. Krzysztof Sokal