Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Wybrane aspekty ochrony przyrody w RDLP w Szczecinku na przykładzie Nadleśnictwa Sławno (VIDEO)
Wybrane aspekty ochrony przyrody w RDLP w Szczecinku na przykładzie Nadleśnictwa Sławno (VIDEO)
Lasy odgrywają istotną rolę w ochronie różnorodności biologicznej, zapewniając schronienie wielu gatunkom roślin, zwierząt i grzybów. Jednym z najważniejszych zadań Lasów Państwowych jest dbanie o te wyjątkowe ekosystemy i ich trwałość. W naszych działaniach priorytetem jest zrównoważona gospodarka leśna, która łączy potrzeby człowieka z troską o przyrodę.
Czym jest ochrona przyrody?
Ochrona przyrody to działania mające na celu zachowanie, właściwe użytkowanie i odnawianie zasobów przyrodniczych. To nie tylko ochrona krajobrazów i ekosystemów, ale także zapewnienie przetrwania wielu cennych gatunków, które są ważną częścią dziedzictwa naturalnego Polski.
Formy ochrony przyrody w Lasach Państwowych
Na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe znajduje się wiele obszarów chronionych. Wyróżniamy kilka głównych form ochrony przyrody:
Parki narodowe – to najcenniejsze przyrodniczo obszary, gdzie ekosystemy zachowane są w stanie możliwie naturalnym.
Rezerwaty przyrody – fragmenty przyrody szczególnie cenne pod względem naukowym, przyrodniczym i krajobrazowym.
Obszary Natura 2000 – europejska sieć chroniąca najważniejsze siedliska i gatunki w skali kontynentu.
Pomniki przyrody – pojedyncze twory przyrody, np. wiekowe drzewa, skały czy źródła, o wyjątkowych walorach przyrodniczych i krajobrazowych.
Użytki ekologiczne – niewielkie ekosystemy, takie jak bagna, torfowiska czy śródleśne oczka wodne, które mają duże znaczenie dla lokalnej bioróżnorodności.
Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe – obszary o szczególnych walorach krajobrazowych i estetycznych.
Ochrona gatunkowa – działania mające na celu zachowanie zagrożonych lub rzadkich gatunków roślin, zwierząt i grzybów.
Dlaczego ochrona przyrody jest tak ważna?
Las to nie tylko drzewa – to skomplikowany i delikatny system, który wpływa na jakość powietrza, wody i gleby. Chroniąc lasy, chronimy także zasoby naturalne dla przyszłych pokoleń. Działania ochronne pozwalają zachować równowagę ekologiczną, łagodzić skutki zmian klimatycznych oraz wspierać naturalne procesy zachodzące w przyrodzie.
Nasza misja
Regionalne Dyrekcje Lasów Państwowych podejmują liczne działania na rzecz ochrony przyrody. Dzięki współpracy z naukowcami, organizacjami przyrodniczymi oraz lokalnymi społecznościami, staramy się skutecznie zarządzać lasami, łącząc funkcje gospodarcze, przyrodnicze i społeczne.
Zapraszamy do odkrywania chronionych obszarów w naszych lasach! Dzięki świadomemu korzystaniu z tych terenów, możemy razem dbać o ich przyszłość.
