O dyrekcji

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinku jest jedną z siedemnastu dyrekcji powołanych na mocy ustawy o lasach z dnia 28 września 1991r. (tekst jednolity Dz.U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodzących w skład Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.

Zasoby leśne

Poniżej zamieszczamy do pobrania szereg dokumentów do pobrania i wypełnienia, a ułatwiających Państwu składanie wniosków

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Ochrona lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Ochrona przyrody

Sieć obszarów Natura 2000 obejmuje: - obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), - obszary mające znaczenie dla Wspólnoty (OZW) / specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO).

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

Lasy prywatne stanowią około 17 proc. lasów w Polsce. Biorąc pod uwagę politykę zwiększania lesistości, należy się spodziewać, że powierzchnia lasów niepaństwowych będzie rosła i w niedalekiej przyszłości może stanowić 20 proc. ogólnej powierzchni leśnej kraju.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

SROGA ZIMA, CZAS PRÓBY

SROGA ZIMA, CZAS PRÓBY

Zima to dla zwierząt czas próby. Zwłaszcza dla „młodzieży”, która przyszła na świat ostatniego lata, dla której śnieg i mróz to zupełnie coś nowego, nieznanego.

Trzeba zrobić wszystko, żeby przeżyć do następnej wiosny. Sporo zachowań młode zwierzęta dziedziczą w genach, ale wielu po prostu muszą się nauczyć. Duża część ptaków występujących w naszym kraju odlatuje w cieplejsze rejony, na południe Europy bądź do Afryki. Jednak nie każdego na to stać. Taka migracja wymaga znacznych nakładów energii. Dlatego niektóre z nich nie odlatują, wybierają taktykę krótkich przemieszczeń – przenoszą się z obrzeży lasu do jego środka, zbliżają się do osad ludzkich, skupiają się w stada. Zanim nastaną zimowe chłody pokrywają się dodatkowym puchem. Co ciekawe prawie przez cały dzień jedzą, gromadząc w ten sposób rezerwy pokarmowe, ale niestety jednocześnie stają się mniej uważne i stanowią łatwy łup dla drapieżców takich jak krogulec, kuna czy lis.

W takim razie może by tę zimę przespać?

Ptaki nie zapadają w zimowy sen. Tę strategię stosują płazy, gady i część ssaków. Jedne śpią przez całą zimę (popielica), inne co jakiś czas się budzą (borsuk). Przespanie zimnych dni wydawałoby się idealne, ale w przyrodzie tak nie jest. Dla tych, dla których jest to pierwsza w życiu zima już samo znalezienie odpowiedniego miejsca na sypialnię może okazać się nie lada problemem. Zła lokalizacja może kosztować życie. I znowu – zanim zwierzęta zapadną w zimowe odrętwienie muszą się do syta najeść. Stają się przez to mniej zwinne i mogą być łatwym łupem dla drapieżników. Jednak żeby przetrwać zimę trzeba zgromadzić w ciele tyle tłuszczu ile się da.

Spora część ssaków żyjących w naszej okolicy jest przez cały okres zimy aktywna.

Młode dziki przez pierwszą zimę pozostają pod opieką samicy – lochy. Mimo to, gdy zaczynają się naprawdę silne mrozy ciężko buchtować w coraz bardziej zmarzniętej ziemi w poszukiwaniu pożywnego kąska i znaczna ilość młodych ginie. Młode jelenie również pozostają w stadach, gdzie licówka nie pozwoli, by potomstwu stała się krzywda. Sarny zbierają się w rudle (stada), gdzie młode zwierzęta korzystają z doświadczenia starszych.

Jesień to dla mieszkańców lasu czas, by jak najlepiej przygotować się do trudnych warunków zimy, do śniegu, mrozu czy porywistych wiatrów. Nie wiadomo jak długa i jak sroga będzie. Czy młode zwierzęta dadzą sobie radę?

 

Dagmara Czapiewska-Żółtowłos - rzecznik prasowy Nadleśnictwa Miastko

fot. Tadeusz Przybył