Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

     Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

  • biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne),

  • abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury),

  • antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

     Owady

     Las jest miejscem życia wielu gatunków owadów. W specyficznych warunkach niektóre z nich stanowią zagrożenie dla lasu. Dzielimy je wtedy na:

  • szkodniki pierwotne, które atakują zdrowe drzewa (np. foliofagi, czyli owady liściożerne),

  • szkodniki wtórne – atakujące i zasiedlające drzewa, które zostały osłabione w skutek działania innych czynników (suszy czy zanieczyszczeń przemysłowych).

      Okresowe, masowe występowanie niektórych gatunków owadów (tzw. gradacja) stanowi poważne zagrożenie dla trwałości lasu. Zadaniem leśników jest niedopuszczenie do takich sytuacji lub ograniczenie liczebności populacji szkodliwych owadów.

     Najwięcej szkód wyrządzają owady, których gąsienice lub larwy ogryzają lub zjadają liście czy igły. Poważne problemy sprawiają też owady żerujące na korzeniach drzew i krzewów. W ostatnich latach do najbardziej niebezpiecznych należą populacje chrabąszcza majowego i kasztanowca, brudnicy mniszki, barczatki sosnówki, strzygoni choinówki, boreczników, zwójki zieloneczki.

     Jesienią leśnicy sprawdzają liczebność pędraków i larw owadów zimujących w ściółce i glebie, aby oszacować zagrożenie dla lasu na rok następny. Liczebność nadmiernie występujących owadów ogranicza się przez:

  • wykładanie i kontrolę różnego rodzaju pułapek (feromonowych i klasycznych),

  • wyznaczanie i szybkie usuwanie z lasu drzew opanowanych przez owady,

  • opryski certyfikowanymi preperatami.

     Grzyby patogeniczne

     Należą do jednych z najważniejszych czynników chorobotwórczych drzewostanów. Szczególnie niebezpieczne są: korzeniowiec wieloletni wywołujący hubę korzeniową oraz opieńki powodujące opieńkową zgniliznę korzeni. Niezwykle istotna jest w tym wypadku kontrola stanu sanitarnego drzewostanów i w razie potrzeby stosowanie preparatów ochronnych.

     Ssaki roślinożerne

     Wysokie koszty pociąga za sobą ochrona najmłodszego pokolenia lasu, które stanowi szczególnie atrakcyjny pokarm dla wielu zwierząt leśnych. Odnowienia i zalesienia nie byłyby możliwe, gdyby nie zastosowano grodzenia upraw, palikowania poszczególnych sadzonek czy innych sposobów zabezpieczania przed zwierzyną.

     Działalność człowieka

     Może stanowić duże zagrożenie dla lasu. Leśnicy dbają o to, by osoby odwiedzające las czuły się bezpiecznie i jednocześnie same przestrzegały przepisów prawa. Dzięki edukacji leśnej coraz więcej osób włącza się np. w zwalczanie procederu zaśmiecania lasów czy jazdy w niedozwolonych miejscach na motocyklach, quadach. Nie ma już praktycznie przyzwolenia społecznego na takie zjawiska, jak kradzieże drewna czy kłusownictwo.

     Ochrona przeciwpożarowa

     Ogromnym zagrożeniem dla lasu jest ogień. Ochrona przeciwpożarowa lasu oparta jest na sprawnym i skutecznie działającym systemie, dzięki któremu możliwe jest szybkie wykrywanie pożarów, alarmowanie odpowiednich służb ratowniczych i prowadzenie akcji gaśniczej.

     Elementy tego systemu to:

  • punkty alarmowo-dyspozycyjne, działające we wszystkich regionalnych dyrekcjach LP i nadleśnictwach,

  • sieć dostrzegalni przeciwpożarowych, z których prowadzi się obserwację lasu,

  • sieć punktów prognostycznych i pomocniczych, wyposażonych w odpowiednią aparaturę do pomiaru wilgotności ściółki sosnowej i powietrza, w których określa się aktualny stopień zagrożenia pożarowego lasu,

  • sieć łączności radiotelefonicznej,

  • sieć dojazdów pożarowych,

  • bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasu,

  • sieć punktów czerpania wody,

  • pasy przeciwpożarowe, oddzielające las od obiektów stanowiących zagrożenie pożarowe (takich jak np. parkingi leśne, linie kolejowe, zakłady przemysłowe, drogi publiczne, poligony wojskowe).

     W okresie zwiększonego zagrożenia pożarowego działają również leśne bazy lotnicze. Stacjonują w nich samoloty oraz śmigłowce, które są wykorzystywane do patrolowania obszarów leśnych i gaszenia pożarów.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

SAPERZY W NADLEŚNICTWIE CZARNOBÓR

SAPERZY W NADLEŚNICTWIE CZARNOBÓR

W dniach 19 - 23.10.2020 roku na terenie Nadleśnictwa Czarnobór zrealizowano kompleksowe prace saperskie. Obszar objęty pracami to 3,55 ha zlokalizowane na terenie leśnictwa Wilcze Doły. 


Prowadzone prace należą do grupy szczególnie niebezpiecznych. W związku z powyższym, mając na uwadze bezpieczeństwo osób postronnych, na okres prowadzonych prac teren został wyłączony z możliwości swobodnego przemieszczania się przez miłośników przyrody. 
Obszar na którym zaplanowano wykonanie prac saperskich zakwalifikowany został jako wyjątkowo niebezpieczny z uwagi na występowanie materiałów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego. Zadanie zrealizowane zostało przez Cywilną Firmę Saperską US 24. W pracach uczestniczyło 6 saperów podzielonych na dwu osobowe zespoły robocze. Całością prac kierował Pan Ryszard Szuba. 
Prace prowadzone na terenach leśnych polegały na wykryciu oraz podjęciu wszystkich materiałów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego. Dodatkowo do obowiązków wykonawcy należało usuniecie innych elementów niebezpiecznych pochodzenia cywilnego. Prace realizowane przez saperów wykonywane były przy wykorzystaniu profesjonalnych wykrywaczy metalu umożliwiających wykrycie elementów metalowych do głębokości 1 m. Każdy stwierdzony sygnał wymagał rozpoznania, odkopania i podjęcia potencjalnego niewybuchu z obowiązkiem przetransportowaniem go do miejsca czasowego składowania (Tymczasowy Magazyn Materiałów Wybuchowych).
Efekt wykonach prac potwierdził słuszność decyzji o oczyszczeniu saperskim wskazanego obszaru. Podjęto ponad 200 sztuk materiałów (pocisków) rozpoznanych jako niebezpieczne i stanowiące bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi. Większość ze zidentyfikowanych pocisków to materiały pochodzące z okresu powojennego stanowiące efekt ćwiczeń bojowych jakie realizowane były na tym terenie przez wojska radzieckie. Znakomita większość podjętych materiałów to pociski artyleryjskie w różnych kalibrach: 122 mm, 105 mm, 76 mm, 75 mm oraz 56 mm. Ponad to podjęto granaty moździerzowe oraz amunicję przeciwpancerną. Wartością dodaną do znalezisk niebezpiecznych było podjęcie ponad 2 ton złomu zalegającego w środowisku naturalnym. 
W dniu 23.10.2020 roku, po pozytywnej weryfikacji kontrolnej, teren został powtórnie udostępniony dla miłośników obcowania z przyrodą. Wszystkie podjęte materiały niebezpieczne przejęte zostały przez Patrol Saperski Wojska Polskiego, którego zadaniem było ich przetransportowanie i unieszkodliwienie. Ostatni akt zrealizowany został na terenie poligonu drawskiego. 
Wykonane prace to kolejny krok do przywracania pełnego poziomu bezpieczeństwa na terenach leśnych. Jest to bardzo ważne zarówno dla osób wypoczywających na terenach leśnych jak również tych które uczestniczą w realizacji prac w ramach prowadzonej gospodarki leśnej.

 

Marcin Mieczkowski - rzecznik pasowy Nadleśnictwa Czarnobór