Sztandar to rzecz święta. To symbol jednostki, tradycji, honoru i tożsamości. Nadleśnictwo Białogard po 75 latach istnienia wreszcie doczekało tej chwili, by wznieść chorągiew niosącą znaki narodowe i leśne. Sztandar ten jest kumulacją najcenniejszych wartości, wokół których leśnicy przez trzy pokolenia podejmowali swoje codzienne działania w pracy dla polskich lasów.

Uroczystość rozpoczęła msza święta w intencji pracowników nadleśnictwa, której przewodniczył ksiądz Witold Karczmarczyk, proboszcze Parafii NMP w Białogardzie. Oprawę muzyczną zapełnił Zespół Trębaczy Leśnych BÓR, który przed dwoma tygodniami wrócił z Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Leśnej odbywającego się w Zamościu. Trębacze przywieźli stamtąd najwyższe trofeum - Muzę Wojskiego. Obok członków honorowego komitetu nadania sztandaru, wśród zaproszonych gości, obecni byli przedstawiciele samorządu z miasta i powiatu oraz przedstawiciele zaprzyjaźnionych i współpracujących z leśnikami służb mundurowych.

W czasie kazania, kierowanego szczególnie do pracowników Nadleśnictwa Białogard, kaznodzieja zaznaczył, że leśnicy są szczególną grupą zawodową, która charakteryzuje się pracą dla dobra wspólnego. Praca ta dostrzegana jest przez społeczeństwo i jest także wykonywaniem nakazu Bożego dotyczącego troski o przyrodę.

"Sztandar jest sumieniem wspólnych wartości, wspólnoty pracy. Ora et labora, módl się i pracuj. Dla dobra wspólnego wszystkich. To wasza praca, która tak realizowana sięga wieczności i Królestwa Bożego" - zaznaczył ks. Karczmarczyk.

Po przemówieniach okolicznościowych sztandar został poświęcony i przekazany przez Piotra Pakuszto, Starostę białogardzkiego, który został ojcem chrzestnym sztandaru, Ireneuszowi Stypule, Nadleśniczemu Nadleśnictwa Białogard. Po przekazaniu, zgodnie z rytuałem uroczystości, Nadleśniczy zaprezentował sztandar zgromadzonym i przekazał dla pocztu. W skład społecznego stowarzyszenia "Komitet Leśnicy dla sztandaru" weszli: Agnieszka Wrzesień, Patrycja Majchrzak, Paweł Adamowiczi Tomasz Lewandowski.

***

Nadleśnictwo Białogard świętuje 76 rok swojego istnienia. Nadleśnictwo utworzone zostało w 1946 roku. Lasy Nadleśnictwa położone są w części północno-wschodniej obecnego województwa zachodniopomorskiego. Charakteryzują się one lesistością ca. 38% i podzielone są administracyjnie na 14 leśnictw, o przeciętnej powierzchni 1600 hektarów.

Swoim zasięgiem administracyjnym Nadleśnictwo obejmuje tereny 6 gmin. W centralnej części Nadleśnictwa zlokalizowane jest miasto Białogard, które należy do najstarszych grodów pomorskich (już na przełomie X i XI wieku było ono bogatym ośrodkiem wczesno-miejskim). W drugiej połowie XII wieku Białogard otrzymał status siedziby kasztelanii a prawa miejskie 2 sierpnia 1299 roku. Badania archeologiczne potwierdzają istnienie osad ludzkich już w VIII wieku w okolicach Jeziora Rybackiego, Buczka, Kamasowa, Zasp Małych, Pomianowa, Nasutowa, Rościna i Żeleźna.

Ostateczny wpływ na współczesną rzeźbę terenu Nadleśnictwa wywarło ostatnie, najmłodsze zlodowacenie bałtyckie, a obszar stanowi opadająca ku Bałtykowi powierzchnia wysoczyzn morenowych.

Nadleśnictwo leży na terenie dwóch regionów klimatycznych: środkowonadmorskiego (część północna, dolny odcinek dorzecza Parsęty) oraz środkowopomorskiego (środkowy i górny fragment dorzecza). Zimy są łagodne, lata ciepłe, wiosna długa, chłodna i dość sucha. Silniejsze wiatry wieją głównie jesienią i zimą a pokrywa śnieżna z reguły jest niewielka.

Nadleśnictwo Białogard jest jednym z trzydziestu nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku. Nadleśnictwo jest położone na terenie województwa zachodniopomorskiego, powiatu białogardzkiego, świdwińskiego i koszalińskiego. Swym zasięgiem obejmuje sześć gmin (Białogard, Biesiekierz, Tychowo, Rąbino, Karlino, Połczyn Zdrój) oraz miasto (Miasto Białogard). Ma powierzchnię 22,7 tys. ha.