Wydawca treści Wydawca treści

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

NIECH ZASZUMI LAS - ODNOWIENIA W NADLEŚNICTWIE BYTÓW

NIECH ZASZUMI LAS - ODNOWIENIA W NADLEŚNICTWIE BYTÓW

      Marzec i kwiecień dla bytowskich leśników to wyjątkowy czas, ponieważ zaczęto odnawianie powierzchni, które zostały zniszczone przez huraganowe wiatry w 2017 roku.

      Pod koniec ubiegłego roku zaczęli zgłaszać się do nas okoliczni mieszkańcy oraz uczniowie szkół, który oferowali swoją pomoc przy sadzeniach wiosennych. Z tego względu Nadleśnictwo Bytów zorganizowało serię akcji sadzenia lasu przez  społeczeństwo pn. „Niech zaszumi las”. W ubiegłym roku lokalna społeczność odnowiła kilka hektarów na terenie leśnictwa Czarna Dąbrowa. W bieżącym roku na powierzchni przeznaczonej do odnowienia zgromadzili się w dniu 30 marca ochotnicy – dzieci, młodzież, dorośli. Przybyli strażacy z Ochotniczej Straży Pożarnej oraz drużyna piłkarska z trenerem, która po zakończonym sadzeniu miała rozegrać mecz.  

      Zaczęliśmy od udzielenia instruktażu dotyczącego sadzenia. Każdy z uczestników miał okazję żelować sadzonki sosny. Następnie wszyscy udali się na powierzchnię, gdzie rozpoczęło się sadzenie. Uczestnicy byli zafascynowani, dopytywali leśników m.in. o szczegóły związane z przyszłą gospodarką leśną. Humory dopisywały, a na ich twarzach gościł uśmiech. Po zakończonym sadzeniu na naszych pomocników czekał ciepły posiłek. Dla najmłodszych uczestników przygotowaliśmy „Dyplom przyjaciela lasu – za pomoc przy sadzeniu”. Dzieci bardzo się cieszyły – były z siebie dumne. Okazało się, że również dorośli są zainteresowani otrzymaniem takiego dyplomu. Na terenie odnowionym zakopano na 50 lat kapsułę czasu z podpisami wszystkich uczestników akcji. Czas płynie szybko. Za kilkadziesiąt lat wrócą w to samo miejsce, żeby zobaczyć efekt swojej pracy jakim będzie szumiący las. 

      Wieczorową porą otrzymaliśmy telefon od trenera z informacją, że drużynie piłkarskiej udało się wygrać mecz! Okazało się, że jednak największą satysfakcję sprawiło im posadzenie lasu. W odnowieniach terenów poklęskowych pomogli nam również uczniowie Zespołu Szkół Ekonomiczno-Usługowych w Bytowie oraz leśnicy z zaprzyjaźnionego Nadleśnictwa Gryfice z terenu RDLP Szczecin. Dla młodzieży nie był to jedynie dzień wolny od zajęć. To dzień, w którym każdy z nich miał okazję posadzić swoje drzewko.

Darzbór

 

Hanna Bigus

Referent ds. edukacji leśnej, turystyki i ochrony przyrody