Wydawca treści
Hodowla lasu
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Baza nasienna Lasów Państwowych jest jedynym w Polsce źródłem pozyskiwania nasion o najwyższej jakości i odpowiednim pochodzeniu. Polska posiada wiele znanych i uznanych w Europie ekotypów, których nasiona są cenione i poszukiwane ze względu na ich wartość genetyczną.
Szczególną rolę w gospodarce nasiennej i ochronie zasobów genowych odgrywa Leśny Bank Genów Kostrzyca, w którym zgromadzono blisko 5 tys. zasobów genowych reprezentujących najcenniejsze drzewostany, najstarsze drzewa (liczące powyżej 200 lat), krzewy i rośliny ginące oraz zagrożone.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Zajmują one ok. 2,7 tys. ha i produkują rocznie ponad 800 mln sadzonek drzew oraz prawie 13 mln sadzonek krzewów. Większość szkółek to szkółki klasyczne, w których produkuje się sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym. Oprócz nich istnieją nowoczesne szkółki kontenerowe, z których pochodzą sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym oraz sadzonki mikoryzowane. Ta nowoczesna technologia zapewnia produkcję najlepszej jakości materiału sadzeniowego, zapewniającego bardzo wysoką udatność upraw.
Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Zabiegi te mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu, często o najlepszych cechach wzrostowych i jakościowych.
Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.
Najnowsze aktualności
SOWY NA DWA SPOSOBY
SOWY NA DWA SPOSOBY
Czy leśnicy muszą znać się na edukacji? Niewątpliwie wiedza ta jest bardzo pożądana, szczególnie w dobie kiedy społeczeństwo tak chętnie korzysta z lasu. Jednak należy spojrzeć prawdzie w oczy i przyznać się do faktu, że leśnicy nie są pedagogami. Z pewnością chętnie dzielimy się całą szeroką wiedzą jaką posiadamy. Lecz czy zawsze robimy to w sposób przystępny dla odbiorcy? Praca leśnika opiera się na gruntownych podstawach, opisując zadania wykonywane w lesie posługujemy się nierzadko fachowym językiem i określenia: trzebieże, rębnie, sortymenty czy też żyzność siedliska i bonitacja drzewostanu niestety przytłaczają słuchacza. Jakie są tak naprawdę oczekiwania osób odwiedzających nasze lasy, ścieżki przyrodniczo-leśne, izby edukacyjne i zielone klasy? Jak widzimy społeczeństwo potrzebuje wrażeń i emocji. Zarówno dorośli jak i dzieci najlepiej zapamiętują to w czym sami biorą aktywny udział. Dlatego tak chętnie mierzą się z własnymi możliwościami rywalizując w zawodach odbywających się leśnymi dukatami czy sadzą własnoręcznie drzewka.
Wiele osób nigdy nie było w lesie nocą i nie wie jakie wiążą się z tym emocje, ale pragną je poznać. I właśnie o nocnych zajęciach edukacyjnych chciałybyśmy dziś opowiedzieć. O tym jak można przekazać wiedzę, ale również pozwolić na bardziej sensoryczne poznawanie lasu i jego nocnych bywalców, a dokładnie najbardziej tajemniczych z ptaków.
Koniec marca, to najlepsza pora na spotkanie z sowami, ponieważ wtedy te niezwykłe ptaki mają swoje gody, łatwiej je więc usłyszeć. Dlatego właśnie w tym czasie leśnicy zapraszają na niezwykłe, nocne spotkania. Spotkania z sowami.
Nadleśnictwo Szczecinek zorganizowało 29 marca br. wydarzenie pod nazwą „Co w lesie huczy?”. Z zaproszenia do nasłuchiwania sów w podszczecineckich lasach skorzystało około 150 osób, głównie rodzin z dziećmi. Gośćmi specjalnymi tej niezwykłej, nocnej przygody były płomykówka i raróg, oraz… pohukujące w koronach drzew puszczyki.
Spotkanie rozpoczęło się prezentacją na temat sów. Leśnicy opowiedzieli o biologii, ekologii i ciekawostkach na temat sów – między innymi, że płomykówka ma wzrok 35 razy lepszy od człowieka, ale potrafi też polować w kompletnych ciemnościach, wykorzystując do tego doskonały słuch. Że niepozorna sóweczka - jedna z 10 gatunków polskich sów - to urodzony łowca, na głos której przerażony las zastyga w ciszy, aby nie paść jej łupem. Że sowy latają bezszelestnie i wcale nie wszystkie polują w nocy, a także o różnicach pomiędzy sowami i ptakami szponiastymi.
Najciekawszą częścią wydarzenia był jednak nocny spacer po lesie, z latarkami, w skupieniu i, o co najtrudniej przy grupach z dziećmi, w ciszy. Udało się sowy usłyszeć, a nawet zobaczyć. Dla wielu uczestników wydarzenia był to pierwszy kontakt z tymi niezwykłymi, tajemniczymi ptakami, dlatego jeszcze długo po zakończeniu spaceru wymieniano się wrażeniami. Ognisko, ciepła herbata i radosna atmosfera sprzyjały długim rozmowom o tym, co w lesie huczy.
Jak widać można działać samodzielnie, ale wszystkim którym brakuje doświadczenia i są pewni obaw polecamy współprace ze specjalistami, którzy swoją wiedzą i profesjonalizmem pomagają leśnikom rozwijać skrzydła. Nadleśnictwo Czarnobór tej wiosny skorzystało właśnie z takiego rozwiązania przyjmując zaproszenie z Centrum Edukacji Ekologicznej i Rewitalizacji Jezior w Szczecinku do współpracy przy organizacji szczecineckiej „Nocy Sów 2019”. Była to 8. edycja ogólnopolskiego wydarzenia prowadzonego i koordynowanego przez Stowarzyszenie Ptaki Polskie. Akcja ta skierowana była do młodzieży i dzieci z klubów prowadzonych w ramach zajęć pozalekcyjnych w CEEiRJ. Młodzież na powitanie wiosny 21 marca br. uczestniczyła w sowich warsztatach w Centrum i odbyła nocny spacer na cmentarz komunalny w Szczecinku, gdzie w atmosferze zadumy nasłuchiwała ptaków. Niestety żadne sowa na cmentarzu nie ujawniła swojej obecności, ale kilka spłoszonych grzywaczy trzepotem skrzydeł przerwało grobową ciszę.
Kolejna odsłona akcji miała miejsce w sobotni wieczór 30 marca. Do siedziby Nadleśnictwa Czarnobór przyjechali Mali Chemicy i Młodzi Odkrywczy wraz z opiekunami. Część dydaktyczną obejmującą prezentację multimedialną na temat gatunków sów żyjących w Polsce, ich zwyczajów i wydawanych odgłosów, prezentację filmu przyrodniczego „Sowy Polski” oraz quiz wiedzy i warsztaty plastyczne przygotowała Pani dr Wioletta Michalska. Po zajęciach zarówno dorośli jaki i dzieci świetnie rozróżniali naszych bezszelestnych łowców i z wielką niecierpliwością oczekiwali na wyjście do lasu. Na spacerze uruchomiono wszystkie zmysły, a słuch dodatkowo wspierały urządzania do nasłuchu. Wyjście nocą z latarką w leśny ostęp i nasłuchiwanie w ciszy odgłosów lasu jest przeżyciem wręcz magicznym. A sukces jakim okazało się usłyszenie puszczyka na długo pozostanie w pamięci uczestników akcji. Niestety nie wszystkie grupy miały to szczęście, lecz w kontakcie z przyrodą nigdy nie wiadomo jaki scenariusz napisze natura. Na zakończenie dzielni odkrywcy tajemnic lasu otrzymali pamiątkowe drewniane medale z wizerunkiem tegorocznej patronki „Nocy Sów” – sóweczki, najmniejszej z polskich sów.
Serdecznie polecamy wszystkim edukatorom współpracę z Centrum Edukacji Ekologicznej i Rewitalizacji Jezior w Szczecinku. Kadra dydaktyczna Centrum jest otwarta na propozycje oraz posiada ogromną wiedzę i doświadczenie. Organizowane wspólnie z leśnikami przedsięwzięcia jak konkursy fotograficzne, wystawy fotografii i zajęcia dydaktyczne kończyły się zawsze sukcesem i odbywały w przyjaznej atmosferze.
Tekst Katarzyna Klimek, Nadleśnictwo Szczecinek, Ilona Mielewczyk, Nadleśnictwo Czarnobór