Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Wybrane aspekty ochrony przyrody w RDLP w Szczecinku na przykładzie Nadleśnictwa Sławno (VIDEO)
Wybrane aspekty ochrony przyrody w RDLP w Szczecinku na przykładzie Nadleśnictwa Sławno (VIDEO)
Lasy odgrywają istotną rolę w ochronie różnorodności biologicznej, zapewniając schronienie wielu gatunkom roślin, zwierząt i grzybów. Jednym z najważniejszych zadań Lasów Państwowych jest dbanie o te wyjątkowe ekosystemy i ich trwałość. W naszych działaniach priorytetem jest zrównoważona gospodarka leśna, która łączy potrzeby człowieka z troską o przyrodę.
Czym jest ochrona przyrody?
Ochrona przyrody to działania mające na celu zachowanie, właściwe użytkowanie i odnawianie zasobów przyrodniczych. To nie tylko ochrona krajobrazów i ekosystemów, ale także zapewnienie przetrwania wielu cennych gatunków, które są ważną częścią dziedzictwa naturalnego Polski.
Formy ochrony przyrody w Lasach Państwowych
Na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe znajduje się wiele obszarów chronionych. Wyróżniamy kilka głównych form ochrony przyrody:
Parki narodowe – to najcenniejsze przyrodniczo obszary, gdzie ekosystemy zachowane są w stanie możliwie naturalnym.
Rezerwaty przyrody – fragmenty przyrody szczególnie cenne pod względem naukowym, przyrodniczym i krajobrazowym.
Obszary Natura 2000 – europejska sieć chroniąca najważniejsze siedliska i gatunki w skali kontynentu.
Pomniki przyrody – pojedyncze twory przyrody, np. wiekowe drzewa, skały czy źródła, o wyjątkowych walorach przyrodniczych i krajobrazowych.
Użytki ekologiczne – niewielkie ekosystemy, takie jak bagna, torfowiska czy śródleśne oczka wodne, które mają duże znaczenie dla lokalnej bioróżnorodności.
Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe – obszary o szczególnych walorach krajobrazowych i estetycznych.
Ochrona gatunkowa – działania mające na celu zachowanie zagrożonych lub rzadkich gatunków roślin, zwierząt i grzybów.
Dlaczego ochrona przyrody jest tak ważna?
Las to nie tylko drzewa – to skomplikowany i delikatny system, który wpływa na jakość powietrza, wody i gleby. Chroniąc lasy, chronimy także zasoby naturalne dla przyszłych pokoleń. Działania ochronne pozwalają zachować równowagę ekologiczną, łagodzić skutki zmian klimatycznych oraz wspierać naturalne procesy zachodzące w przyrodzie.
Nasza misja
Regionalne Dyrekcje Lasów Państwowych podejmują liczne działania na rzecz ochrony przyrody. Dzięki współpracy z naukowcami, organizacjami przyrodniczymi oraz lokalnymi społecznościami, staramy się skutecznie zarządzać lasami, łącząc funkcje gospodarcze, przyrodnicze i społeczne.
Zapraszamy do odkrywania chronionych obszarów w naszych lasach! Dzięki świadomemu korzystaniu z tych terenów, możemy razem dbać o ich przyszłość.
